Jeremy Deller

Een selectie van zijn solotentoonstellingen: Wir haben die Schnauze voll, Bonner Kunstverein, Bonn (2020); Skulptur Projekte Münster (2017); The Infinitely Variable Ideal of the Popular, CA2M, Madrid (2015), dat reisde naar MUAC, Mexico Stad, Fundación Proa, Buenos Aires en Azkuna Zentroa, Bilbao (2016); English Magic, Brits Paviljoen, 55ste Biënnale van Venetië (2013), dat reisde naar William Morris Gallery, Londen, Bristol Museum en Art Gallery, Bristol en Turner Contemporary, Margate (2014-2015); Joy in People, Hayward Gallery, London (2012), dat reisde naar The Institute of Contemporary Art, University of Pennsylvania en het Contemporary Art Museum St. Louis; It Is What It Is: Conversations About Iraq, New Museum, New York (2009), dat reisde naar Hammer Museum, Los Angeles en Museum of Contemporary Art, Chicago; Procession, Cornerhouse, Manchester (2009); Kunstverein, München (2005); Folk Archive met Alan Kane Palais de Tokyo, Paris en Barbican Art Gallery, Londen (2004); After the Goldrush, Wattis Institute, San Francisco (2002); en Unconvention, Centre for Visual Arts, Cardiff (1999). Deller cureerde verschillende projecten zoals: ‘Iggy Pop Life Class, Brooklyn Museum (2016); Love is Enough: William Morris en Eny Warhol, Modern Art Oxford (2014); en All That is Solid Melts Into Air, Manchester Art Gallery, Manchester (2014).