Mirrors mounted on MDF panels, lightbulbs, stainless steel seats, stainless steel chains, steel construction, electric motor, cables
Höllers carrousels en andere werken die ons herinneren aan pretparken behoren tot zijn meest bekende werken. De carrousels worden steeds op een verrassende manier gemodificeerd, vaak door het veranderen van de snelheid of richting waarin ze draaien, of door het veranderen van de oppervlakte van de draaimolen, zoals dat in Karussell gedaan werd. In een essay uit de cataloog van de solotentoonstelling in Kunsthaus Bregenz in 2008, schrijft Carl Roitmeister over de werken:
“Dit is de eeuwenoude artistieke tactiek van het vervreemden van het alledaagse in combinatie met de eeuwenoude artistieke tactiek van de readymade, zoals deze door Duchamp werd toegepast. Twee eeuwenoude tactieken samenbrengen creëert echter niet noodzakelijk een nieuwe… De titel van de carrousel, R B Ride, vertelt ons weinig, want “R B” staat slechts voor Robles Bouso, de naam van het Spaanse bedrijf die de carrousel vervaardigd had, maar nu niet meer bestaat. Het productiejaar van de carrousel is 1969, het jaar van de gefaalde revolutie.”.
Roitmeister vervolgt met vergelijkingen tussen het falen van de revolutie van mei ’68 en de actie van de draaimolen: de revolutie van de klok, of de tijd die verloopt, in relatie tot het feit dat de draaimolens bewegen op een vertraagde snelheid. Dit laatste gegeven is opnieuw een falen: het falen in het produceren van amusement.
Hij eindigt het essay met een stelling, waarin hij zegt dat de draaimolen “lijkt op een gigantische klok- dus een tijdmeetapparaat, eerder dan een tijdsverdrijvend apparaat”.