dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—
dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—
Twee lege metalen blikken en een draadje 2 x 74mm x 108mm
Ook Say You, Say Me verwijst naar een nostalgische ervaring uit de kindertijd. Van Simaey verbond twee metalen blikken met een draadje en refereert zo aan de typische, zelf gefabriceerde telefonen die overal ter wereld door kinderen in elkaar worden geknutseld. Wanneer het touw tussen de twee blikken opgespannen wordt en er iemand in een van de blikken praat, kunnen de geluidstrillingen via het touw naar het andere blikje reizen. Deze blikken telefoon kan beschouwd worden als een herkenbaar symbool voor de fantasiewereld van het kind. Door de telefoon aan een haakje aan de muur te hangen, brengt de kunstenaar als het ware de twee lichamen die de blikjes voorstellen bij elkaar. Op deze manier wil hij onder andere ook verwijzen naar het beroemde kunstwerk De Kus van Constantin Brancusi.
Say You, Say Me wordt gepresenteerd in de Stedelijke Academie van Kortrijk en krijgt hierdoor nog een bijkomende betekenislaag. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het pand van de gendarmerie op de Houtmarkt, waar nu de Stedelijke Academie gevestigd is, opgeëist door de Duitsers als onderkomen voor krijgsgevangenen. De Duitsers gebruikten toen verborgen microfoons en telefonie om de krijgsgevangenen en verzetslui af te luisteren.
