Sinds de jaren negentig is Van der Stokker internationaal bekend om haar monumentale muurschilderingen. De kunstenares hanteert een positieve beeldtaal en dit doet ze zonder ironie. Thema’s als gender, zorg, schoonheid, vriendschap en huiselijkheid lopen al veertig jaar als een rode draad door haar werk. Met haar gebruik van tekst wortelt ze in de traditie van conceptuele kunstenaars zoals Joseph Kosuth, Robert Barry en Lawrence Weiner. Haar ‘lieve’ beeldtaal stelt wat als typisch vrouwelijk beschouwd wordt radicaal ter discussie. Met haar keuze voor ‘verboden’ frivole en decoratieve elementen binnen de hedendaagse kunst neemt ze een feministisch en anti-cynisch standpunt in. Het optimistische en decoratieve karakter van het kunstwerk maakt het tegendraads en daardoor bijzonder krachtig.