Lee Wen was een multidisciplinaire kunstenaar die in zijn werk focuste op sociale identiteit. Zijn kunstpraktijk pleitte vooral voor anti-disciplinaire vormen van kunst, zoals performancekunst. Dit werd zijn belangrijkste expressiemiddel. Als pionier gaf hij de performancekunst in Azië mee vorm. Tijdens zijn verblijf in Londen werd hij vaak geconfronteerd met vragen over zijn identiteit en het doel van kunst. Zijn kunst evolueerde van een kritiek op het oriëntalisme naar een praktijk die nadenkt over vrijheid, klimaatverandering, bescheidenheid en religieuze praktijken.
