Happily Ever After, 2015

Aan haar werk gaat altijd een onderzoeksproces vooraf, verbonden met persoonlijke ervaringen. Ze is geïnteresseerd in het creëren van scenario’s die de toeschouwer naar een andere versie van de realiteit voeren, waar perspectief onbegrijpelijk wordt en licht, kleur en reflecties de ruimte overnemen. Deze scènes, die door haar installaties ontstaan, zijn als een nieuw landschap binnen de omgeving. Er ontstaat een gevoel van parallellisme, als een mystieke ruimte die de toeschouwer uitnodigt tot een constante dialoog tussen het object, het wezen en de omgeving.