dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—
dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—dinsdag t.e.m. zondag van 10u tot 18u—
When all the world is a hopeless jumble gebruikt dranghekken en prismatische kleuren als een speels statement over repressie, hoop en verzetsstrategieën. De titel van het werk is een verwijzing naar de openingszin van de bekende balad uit The Wizard of Oz, een filmbewerking van Frank Baums kinderboek ‘De tovenaar van Oz’ uit 1900. Het eerste couplet van het lied werd geschreven in 1938 voor Judy Garland die het in de film zong. Deze periode in de geschiedenis wordt wel eens vergeleken met de huidige politieke toestand. Het lied gaat over het verlangen om aan de andere kant van de regenboog te komen, waar een wereld zonder problemen zou liggen. De grijze, gegalvaniseerde hekken, die politie- en ordediensten overal ter wereld gebruiken om mensenmassa’s in toom te houden en tot staan te brengen, zijn hier in een brede kring geplaatst. Terwijl hekken mensen doorgaans tegenhouden en hun vrijheid beperken, lijken ze in When all the world is a hopeless jumble een ondeugende vraag om vrijheid, diversiteit en speelse fantasie.
